Kwartalnik IX - poproszę o odrobinę spokoju

środa, kwietnia 05, 2023

Kwartalnik IX - poproszę o odrobinę spokoju

Hejo!

W kwiecień wchodzę z nadzieją, że będzie nieco spokojnie. Chociaż sama dobrze wiem, że tak się nie stanie. Szczególnie że bliżej niż dalej do rozpoczęcia pisania teorii do licencjatu. Jak dobrze, że pisałam monografię do posteru w tym marcu (a raczej ostatnim tygodniu marca) i wiem, że czego mogę się spodziewać. Zarówno pod względem mojego zachowania i podejścia do tego, jak i mniej więcej, jak to ma wyglądać i jak mam pisać. Spokoju też za bardzo nie będzie, bo mam ambitne plany, jeśli chodzi o bloga i znowu wpadłam w krąg współprac, więc będę się cisnąć podwójne, aby nie zasypać Was samymi współpracami. Ale! Myślę, że będą to udane współprace. Jedna z książek to coś, o czym słyszałam już w gimnazjum i chciałam spróbować. Druga to wznowienie, które jest dla mnie niespodziankę i nie mam pojęcia, czy mi się spodoba. Z kolei trzecia to kontynuacja świetnej książki. Ekscytuję się na myśl o każdej z nich (no dobra, tą pierwszą to już kończę). Poza tym szykuję też inne wpisy, aby to poprzeplatać. Jeden mam prawie w całości napisany od lutego, ale czekam do połowy kwietnia z publikacją. Akurat do tego czasu powinnam go dokończyć i jakoś sensownie podsumować. Poza tym będę szykowała rocznicowy post, którego zarys mam od dłuższego czasu. Łącznie myślę, że pojawi się jakieś 5 wpisów, poza tym dzisiejszym.

Co u mnie?

Nie skłamię, jeśli określę trzy pierwsze miesiące tego roku jako szalone. Dużo się dzieje, czasem jest męcząco. Szczególnie uciążliwy był pod tym względem marzec, ale im bliżej końca tym było lepiej. Moja uczelnia zadbała o to, abym się nie nudziła (jak zawsze). W sumie to w tym semestrze jest jakoś wszystko nieorganizowane i mam wrażenie, że organizacja czegokolwiek z semestru na semestr spada. Okazuje się, że plan, który na początku zapowiadałam się fajnie, to jednak można zepsuć bezsensownym ustawieniem grup. Tym sposobem będę mieć blisko miesiąc przerwy w laboratoriach i zamiast je kończyć w maju, to skończę je w czerwcu. Marzenie każdego studenta — zamiast szlifować pracę licencjacką, to jeszcze trzeba się uczyć na wejściówki i spędzać kilka godzin na laboratoriach. Rozpisuję się o marcu, mimo że przedostatni wpis jego dotyczył. Jednak te emocje są mi najbliższe i jeszcze ze mnie nie uszły.
A styczeń i luty?
Nauka do sesji, sesja i upragniony odpoczynek. Pierwsze i najbardziej oczywiste skojarzenia i wspomnienia. Co by nie było, to były dobre miesiące. Stopniowo wdrażałam się w moje cele na 2023 rok i nawet udało mi się je osiągnąć. Szczególnie lepiej wspominam luty, bo naprawdę odpoczęłam w pełni, niczym się nie martwiłam i robiłam to, co chciałam. Przeczytałam ponownie Percy'ego Jacksona, na co miałam ogromną ochotę od pewnego czasu. I pisałam nieco więcej. Właśnie wtedy udało mi się rozpocząć lub dalej pisać wpisy, które mam rozpoczęte od kilku miesięcy. Mam nadzieję, że do maja w końcu się z nimi uporam, bo naprawdę szkoda, aby tkwiły niedopisane.

Książki

W ciągu tych trzech miesięcy przeczytałam 22 książki. Jestem znowu w okresie, gdy jeśli sięgam po książkę, to częściej wybieram tę tradycyjne. Na e-booki, a tym bardziej audiobooki nie mam ostatnio ochoty. Pewnie mi się to znowu zmieni albo znajdę sobie jakiś e-book do czytania w pociągu, bo jednak jest to dla mnie wygodniejsze.

Co polecam?
1. This poison heart. Zatrute serce Kalynn Byron — mitologia grecka i rośliny — cudowne połączenie. Książka o magii z tego typu, jakie lubię. Czyli magia ma swoje źródło, jest rozwój mocy bohaterki oraz jest głębsza historia. Poza tym akcja sama w sobie jest bardzo ciekawa, a relacje między bohaterami są pełne ciepła. 9/10
2. Królestwo mostu Danielle L. Jensen — nie do końca typowy romans. O ile, do schematyczności rozwoju relacji bohaterów, mogę mieć pewne zarzuty, to jednak cała reszta robi wrażenie i sprawia, że tego się aż tak nie odczuwa. Przede wszystkim postać głównej bohaterki to naprawdę silna postać kobieca. Ogromny plus za to, że nie straciła rozumu, gdy się zakochała. Druga rzecz to skupienie się na polityce świata — jest to równie ważne, jak wątek miłosny, co dało naprawdę fajny efekt. Książkę czytałam z zapartym tchem i byłam zachwycona. 8/10
3. seria Lockwood&sp. Jonathan Stroud — ta seria to moja nowa książkowa obsesja i miłość. Uwielbiam ten zamysł świata, w którym nastolatkowie mogą widzieć duchy i to oni muszą obronić świat przed nimi. Ciekawe zagadki i sympatyczni bohaterowie sprawiają, że książka nie jest w żaden sposób straszna, mimo że istoty z zaświatów są tym, co ją wyróżnia. Ta seria jest jak ciepły kocyk — otula serce czytelnika. Jak dla mnie z tomu na tom staje się coraz lepsza. - za całość 9/10

Czego nie polecam?
1. Korona ze złoconych kości Jennifer L. Armentrout — ogólnie jako "nie polecam" jest cała seria Z krwi i popiołu, ale to dopiero trzeci tom mi uświadomił, że po prostu nie warto nawet tego zaczynać. Po pierwszym tomie uznałam, że okej, dam jeszcze szansę drugiej części, bo jest podobno lepsza. Poza tym czasem trzeba świadomie poczytać słabe książki. Drugi tom był faktycznie lepszy i dał mi złudną nadzieję, że może być lepiej. Ale Korona ze złoconych kości... To było nieporozumienie. Punkt rozpoczęcia fabuły — spoko. Punkt zakończenia fabuły — spoko. Wszystko pomiędzy? Do kosza. Naprawdę, ta książka jest sama w sobie słaba. Nie w niej wielu zalet, a największa to, to, że szybko się czyta. Zabiegi fabularne zupełnie bez sensu i rzutują na odbiór całej serii do tego stopnia, że po prostu nie warto tracić czasu na tę serię, gdy można przeczytać coś lepszego. Świadomość, że to ma mieć jeszcze trzy części, mnie osłabia. 3/10, bo ostatnie 150 stron było spoko.

Filmy

Filmów praktycznie nie oglądałam. Może było ich kilka, ale żaden mnie na tyle nie zachwycił, aby go bardziej zapamiętała. Były też filmy, które ponownie oglądałam, głównie animowane. Znowu więcej seriali oglądałam. Chyba zacznę od nowa spisywać obejrzane filmy, bo jednak nie ogarniam tego aż tak dobrze i korzystam z trzech platform streamingowych, a tylko na Netflixie znalazłam historię oglądania.

Seriale

Seriali oglądałam naprawdę dużo. Część sezonów była naprawdę dobra i oglądałam z zapartym tchem, jedno to było miłe zaskoczenie. Za to kilka kontynuacji było... Meh... Zaraz wyjaśnię. W tym zestawieniu najlepsze seriale, to polskie produkcje, co mnie dziwi. Jestem jeden wyjątek zagraniczny. Akurat nie mam im wiele do zarzucenia, te zagraniczne zawiodły mnie bardziej. Wybrałam trzy najlepsze, a o pozostałych postaram się napisać osobny wpis. Trochę tego było, a najlepiej będzie, jak skupię się na tym, co było dla mnie najlepsze.

Co polecam?
1. Gang zielonej rękawiczki — na tym serialu bawiłam się naprawdę dobrze! Obejrzałam w dwa wieczory. Bardzo podoba mi się przedstawienie osób starszych w tak szeroki sposób. Są różne osoby, różne typy i każdy z nich jest inny. To ogromny plus tego serialu, że pokazuje starość różnorodnie. Sama fabuła też jest super. Wiadomo, że ten serial nie jest obyczajowy i nie ma co oczekiwać od niego odzwierciedlenia rzeczywistości.
2. Gry rodzinne — ten serial z każdym odcinkiem rozwalał mi mózg coraz bardziej. Stereotypy, zgrywanie idealnej rodziny na pokaz, podejście "bo dziecko musi mieć ojca". Oczywiście, jak ciąża, to i ślub. Polska w wyolbrzymieniu, ale czy jakimś dużym? Co ciekawe, można zobaczyć w tym serialu perspektywy różnych postaci na jedno wydarzenie. Niezmiernie polecam ten serial, mimo że jest to raczej specyficzna twórczość. Na pewno nie przypadnie każdemu do gustu.
3. Lockwood i spółka — nie mogłam zapomnieć o serialu, który otworzył mi drogę do nowej książkowej miłości. Serial polecam równie mocno, co książki. Jest całkiem dobrą ekranizacją dwóch pierwszych części. Wypada nieco bardziej blado, bo książka ma znacznie więcej szczegółów. Klimat tego świata jest naprawdę dobrze odwzorowany. Po przeczytaniu mam większe zastrzeżenia do poprowadzenia wątku George'a, ale tak właściwie, to się dopiero okaże podczas kolejnego sezonu.

Kosmetyki

Przez te trzy miesiące wpadło mi trochę nowości, szczególnie do włosów. Z kolei do twarzy zaliczyłam powrót do sprawdzonego kremu, bo bardziej wpasował się w moje aktualne potrzeby. 

Co polecam?
1. Hairy Tale Cosmetics Wasabi scrub myjący — mój nowy hit od Hairy Tale Cosmetics. Nie sądziłam, że ten scrub spodoba mi się bardziej niż ich peeling chelatujący. Działa równie dobrze, skóra jest doczyszczona. Przewaga jest głównie w szybkości — chwila masowania głowy przed myciem, nie trzeba z tym chodzić. Wydaje mi się, że jest to też opcja "bezpieczniejsza" - nie da rady sobie nim zrobić krzywdy, a Squeaky jednak był mocny i jak się go odrobinę przetrzymało, to już był nieprzyjemne konsekwencje. Krótko: ogromnie polecam! Scrub spełnia swoją rolę, jest wygodny w użyciu oraz widocznie i długo trwałe łagodzi skórę głowy. Przez zimę miałam większe kłopoty z nią, ale używanie tego produktu i booster od so!flow regularnie przez miesiąc pozwoliło mi na pozbycie się ich albo wyciszenie nieprzyjemnych objawów. Sprawdziłam też, jak scrub radzi sobie na twarzy — tutaj również efekty bardzo mnie zadowoliły. 

2. APIS Hydro Evolution Ultralekki Krem Nawilżający — megafajny produkt! Bardzo dobrze mi się go używało, daje bardzo przyjemne odczucie na twarzy. Jednak jest dla mnie za lekki w zimie. Podejrzewam, że w lecie kupię sobie nowe opakowanie i wtedy będzie mi się lepiej sprawdzał. Mimo to jestem z niego zadowolona, bo faktycznie dobrze nawilżał. 
3. So!flow Wzmacniający Booster do skóry głowy — dobry kumpel peelingu od HTC. Boostera używałam raz lub dwa razy w tygodniu od grudnia do lutego, bo w marcu gdzieś zgubiłam całe opakowanie tego produktu. Miałam bardzo suchą skórę głowy, co powodowało nieprzyjemności. Booster poradził sobie z tym naprawdę dobrze — po ok. miesiącu przerwy od tego produktu i dwóch tygodniach przerwy od peelingu, nie czuję żadnych nieprzyjemności. Skóra dalej jest nawilżona, nie kaprysi i wszystko jest okej. Jedynie mogę się przyczepić do wydajności, bo jedno opakowanie starczyło mi na jakieś 1,5 miesiąca. Chociaż korzyści z jego stosowania i tak przewyższają te negatywne aspekty.

Z czego jestem dumna?

Ze zdobycia luzu i większej otwartości w kontaktach międzyludzkich. Ogólnie zawsze byłam osobą, która się dość stresowała w kontaktach międzyludzkich, szczególnie tych oficjalnych, kiedy rozmawiam z osobą, która w jakiejś hierarchii jest wyżej niż ja. Ostatnio zauważyłam, że wejście do dziekanatu, aby coś załatwić, nie budzi we mnie stresu. Po prostu wchodzę, pytam się i załatwiam, co mam załatwić. Przy okazji pogadam sobie z paniami dziekanatu. Podobnie jeśli chodzi o rozmowy z promotorką czy innymi wykładowcami albo opiekunami koła, zaczęłam czuć bardziej swobodnie i nie jest to dla mnie aż tak stresujące. To też nie było tak, że mnie jakoś stres blokował wcześniej, ale odczuwałam z tego powodu jakiś większy dyskomfort. Teraz zniknął i czuję się z tym naprawdę dobrze. 

Read more »

Kwartalnik VIII - za szybko

sobota, grudnia 31, 2022

Kwartalnik VIII - za szybko

 Hejo!

Dziś przychodzę z podsumowaniem ostatnich trzech miesięcy, a następnie chwila przerwy od tego typu wpisów. 
Na początek. Dziś do północy można jeszcze głosować w Rankingu OpowiemCi - kliknij tutaj. Zostałam nominowana w trzech kategoriach: 

• bloga - Myśli z głowy wylatujące
• Instagram - @myslizglowywylujace
• Akcja książkowa - Najgłośniejsza książka roku

Co u mnie? 

Będę się powtarzała, ale ten rok akademicki jest ciężki! Naprawdę nie spodziewałam się, że cały czas będzie się coś i właściwie cały czas trzeba będzie coś ogarniać, i ogarniać to, czego ktoś inny nie ogarnął. 
Wydarzyło się kilka rzeczy, których się nie spodziewałam. Zaangażowałam się w projekty, które w przyszłości naprawdę mogą zaowocować. 
Mój czas dla mnie i dla moich zainteresowań był niewielki. Kiedy już go miałam, to wolałam sobie po prostu odpocząć z serialem niż pisać lub czytać. Przez to też mniej czytałam i mniej pisałam na bloga. Musiałam się nauczyć, jak nadawać priorytety zadaniom. A raczej, jak odpuszczać to, gdzie nie muszę się starać na 100%. Pocieszała mnie również zasada 80/20, czyli że 80% efektów wynika z 20% działań. Czy to działa? Nie jestem pewna, ale chociaż pozwala mi odpuścić i wyluzować. 
Tak sobie myślę, że również wiele rzeczy zaczynałam i nie kończyłam przez brak czasu. Czyli coś robiłam, ale efektów ostatecznie nikt nie zobaczył

Książki 

Przez te trzy miesiące przeczytałam 10 książek. Zdecydowanie poszłam w jakość, a nie w ilość. Żartuję, nie przepadam za tych stwierdzeniem w sensie. Po prostu miałam mało czasu na czytanie, więc nie był to mój świadomy wybór. Po prostu tak wyszło. 

Co polecam? 

1. Córka Smoka Adam Faber — rewelacyjne zakończenie trylogii! Mimo tytułu, który sugeruje, kim jest Sky, książka mnie zaskoczyła. Samo jej czytanie było bardzo przyjemne. Krew Ferów jedna z moich ulubionych serii. Polecam każdemu, kto lubi magiczne klimaty. 9/10  

2. Cuda wianki — kolejny zbiór opowiadań o rodzinie Koźlaczek. Ma inny klimat niż Cud Miód Malina. Na niesamowitą całość składają się opowiadania, które nie są idealne. Mają drobne wady, tu mi czegoś zabrakło, tu czegoś jest za dużo, ale ostatecznie razem tworzą coś świetnego. 9/10

3. Lonely Heart — poruszająca serce historia. Zakochiwałam się coraz bardziej z każdą stroną, aby na koniec zostać ze złamanym sercem. Dużo emocji mi dała. 9/19

Każda z tych książek jest na podobnym poziomie i wywarły na mnie ogromne wrażenie. Córki Smoka i Cuda Wianki zdecydowałam się nie umieszczać w najlepszych książek. Wolałam dodać tam Lonely Heart, które było przeczytane na świeżo i było z innego gatunku, ponieważ w tym momencie mam delikatny przesyt fantastyką. 

Na całe szczęście nie przeczytałam żadnej słabej książki, więc nie mam czego Wam odradzać. 

Filmy

Ostatnio zaczęłam więcej filmów oglądać. Byłam dwa razy w kinie, planowałam jeszcze pójść na Avatara 2, ale zrobię to po Nowym Roku, bo nie zdążyłam.  

Co polecam?

1. Avatar — byłam w kinie i to było coś niesamowitego! Efekty specjalne w 3D zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Co prawda, wyszłam przed końcem, bo już to oglądałam i wiem, że bym się popłakała, ale i tak świetnie się to oglądało.

2. Najszczęśliwsza dziewczyna na świecie — jakie to było dobre! Sceny z tego filmu powracają do mnie w myślach bardzo często. Puściłam, myśląc, że to będzie komedia. Bardzo się myliłam, ale nie żałuję, bo to chyba najlepszy film tego roku. 

3. Jeździec bez głowy  — klimat tego filmu jest niesamowity. Motyw Jeźdźca bez głowy kojarzyłam, ale nigdy  nie interesowałam się historią. Jeden z nielicznych filmów, który oglądałam, uważnie śledząc to, co się dzieje na ekranie.

Seriale

Seriale nie poszły przez ten czas w odstawkę, mimo że zaczęłam oglądać więcej filmów. Przez te trzy miesiące obejrzałam naprawdę dużo odcinków. Oglądałam nowości, następne sezony ulubionych seriali, ale także powróciłam do seriali z dzieciństwa i obejrzałam coś, co zaczęłam oglądać w trakcie egzaminów gimnazjalnych.

Co polecam? 

1. Wednesday  — jestem zachwycona! Klimat Addamsów zachowany, Jenna Ortega zagrała rewelacyjnie. Fabuła mnie wciągnęła. Naprawdę przeżywałam to, co się dzieje na ekranie. Jestem zachwycona i jestem ogromną fanką!

2. Emily w Paryżu — obejrzałam w październiku dwa sceny praktycznie na raz. Fajny, lekki i przyjemny serial. Jakiś tydzień temu wyszedł trzeci sezon, ale wciągnął mnie na tyle, aby to pochłonęła w jeden dzień. Zostały mi trzy odcinku do końca sezonu. Gdzieś od czwartego robi się klimat, taki jaki kojarzył mi się z tym serialem. Trzy pierwsze odcinki były średnio ciekawe, nieco nawet irytujące. 

3. Szkoła złamanych serc — świetny serial dla młodzieży! Porusza wiele ważnych tematów, ma szeroką reprezentację mniejszości. Łatwo mi było przeżywać historię bohaterów, mimo że niekiedy zachowywali się irytująco lub niezrozumiale dla mnie. 

Czego nie polecam?

Ginny i Georgia — z tym serialem mam ogromny problem. Historia ma naprawdę duży potencjał, ale wykonanie nie przypadło mi do gustu. Największy problem mam z seksualizacją nastolatek. Dziewczyny, które mają szesnaście lat, tańczą w zespole, a ich trener mówi, że mają rozpalić publikę? Obrzydziło mnie to. Inny przykład — do piętnastolatki przychodzi sąsiad, którego ledwo co zna, i zaczynają uprawiać seks. Już na pewno, to tak cholernie bezsensowne. To akurat dwa przykłady, które najbardziej zapamiętałam.

Kosmetyki 

Trochę nowych rzeczy używałam w ostatnim czasie, więc mam o czym pisać. Jeden kosmetyk, który jest cudem i używam go regularnie. Drugi to fajna rzecz w fajnej cenie i w dodatku łatwo dostępna. O dwóch kolejnych wypowiem się kiedy indziej, a naprawdę mają potencjał. Jest też jedna rzecz, która chyba będzie bublem, ale jeszcze jest za wcześnie, aby to ocenić. 

Co polecam?

Odbudowująca maska na noc APIS — najświeższe odkrycie, ale jestem zakochana. Po pierwsze, forma — maska na noc, której nie trzeba zmywać. Idealne dla takiego leniwca jak ja. Po drugie, komfort użycia. To dla mnie naprawdę ważne w kosmetykach. Bardzo przyjemnie mi się tego używa, przez co używam regularnie 2 lub 3 razy w tygodniu. Po trzecie, efekty — stosuję to nie cały miesiąc, więc użyłam tego nie więcej niż 10 razy. To, co zauważyłam od razu, to milsza skóra po nocy, gdy ją nakładałam. Jest również lepiej nawilżona, ale to wpłynęły też inne zmiany w mojej pielęgnacji. 

Oczyszczający peeling trychologiczny SO!FLOW — drogeryjny peeling, który naprawdę dobrze sobie radzi. Po jego użyciu czułam, że mam oczyszczoną skórę głowy. Co prawda, to nie było takie uczucie, jak po peelingu z HTC. Nie miałam żadnych nieprzyjemności po nim. Nie jest za mocny ani za słaby. Wszystko okej i pewnie będę wracać do niego. 

Read more »

Kwartalnik VII - czas sukcesów?

piątek, października 07, 2022

Kwartalnik VII - czas sukcesów?

Hejo!

Powrót na studia mnie zaskoczył. Piszę to przed trzecim dniem na uczelni i może nie mam żadnych obaw, ale już te dwa dni mnie trochę zmęczyły. Głównie trudności organizacyjne i szybkie ogarnianie tego, co inni spieprzyli (kto by się spodziewał?). Dziwnie od razu jest wskoczyć na tak wysokie obroty i jest męczące. Chociaż mam nadzieję, że dzięki temu szybciej się wczuję w to, co mam do zrobienia. 

Plan jest taki, żeby wpisy pojawiały się raz w tygodniu. Nie wiem, jak to wyjdzie w praktyce. Semestr zapowiada się lżejszy niż poprzednie, ale chcę zacząć wcześniej pracownie do licencjatu. Jednocześnie mam kilka współprac zaplanowanych, więc naprawdę trudno mi przewidzieć, jak to będzie wyglądać.

Co u mnie? 

Mam ambiwalentny stosunek do tych trzech miesięcy. Z jednej strony miałam jakieś spadki nastroju, szczególnie przytłaczający był dla mnie lipiec. Sierpień był lepszy, ale znowu wrzesień był strasznie stresujący. Głównie denerwowałam się praktykami w obcej szkole. W skróci dziwny czas dla mnie, ale jednak owocny. Oprócz tego byłam w Warszawie i Wrocławiu. Krótkie wyjazdy, ale miło je wspominam i fajnie było się wyrwać.
Przede wszystkim zaczęłam wychodzić ze swojej strefy komfortu, co jest dla mnie sukcesem. Szczególnie w kwestii bloga. Pojawiło się więcej recenzji na blogu, zaczęłam więcej publikować na Instagramie i eksperymentować z formą. Powróciłam do robienia zdjęć oraz zabaw w Gimpie, a także próbowałam nowych typów wpisów, które okazały się strzałem w 10!  
Praktyki w szkole podstawowej uświadomiły mi, że nie chcę nigdy w życiu uczyć dzieci w podstawówce. Zderzyłam się z tym, że mam za dużą wiedzę, że tłumaczyć tak proste rzeczy było ciężko. Najgorszy dla mnie był fakt, że czasem dzieci nie mają podstaw z matematyki, aby zrozumieć pewne zagadnienia chemiczne. To chyba był dla mnie największym szok. Drugim szokiem było to, że często nie czytają ze zrozumieniem i wychodzą ogromne głupoty.

Książki

Przeczytałam przez ten czas 25 książki. Większość z nich była bardzo dobra, część tylko dobra, ale także były jakieś słabe książki. Nie było tak, że się bardzo zawiodłam. Na szczęście było więcej zachwytów. Zachwyty były tak wielkie, że wybór trzech książek do wpisu był dla mnie trudny. Zdecydowałam się na wybranie po jednej najlepszej książce z miesiąca i dwa wyróżnienia w postaci linku do recenzji.

Co polecam?

The love hypothesis Ali Hazelwood — bardzo urocza i lekka książka. Taka komedia romantyczna w wersji książkowej. Jak szukacie czegoś, co ogrzeje Wasze serduszko w zimny jesienny wieczór — przeczytajcie. Dodatkowym plusem tej książki jest ukazanie akademickiego świata, które wydaje mi się trafna. 10/10 - RECENZJA

Władca Pierścieni J. R. R. Tolkien — zachwyt i miłość. Czytanie ułatwił mi czytnik. Jak się w to wciągnęłam w pociągu, to mogłabym nie kończyć czytania, a kończyłam z ogromnym bólem. Kunszt pisarski Tolkiena jest niesamowity i chyba na stałe podniósł moje oczekiwania co do książek. Trzy pierwsze księgi mnie tak nie wciągnęły, a samej "Drużyny Pierścienia" nie czytało mi się tak dobrze. Za to "Dwie wieże" i "Powrót Króla" są po prostu cudowne. 9,5/10

Legenda Stephanie Garber — najlepsza książka, którą przeczytałam we wrześniu. Jest dla mnie wyjątkowa, ponieważ rzuciła nowe światło na Caraval i pozwoliła mi się ponownie zachwycić tą historią, ale w inny sposób niż poprzednio. Uwielbiam motyw Mojr i Mojrów, który nadaje mistycznego klimatu oraz głębi tej historii. 9/10 RECENZJA

Również wyróżniły się dwie książki - Królestwo Nikczemnych oraz Mroczne umysły. Trudno mi o nich nie wspomnieć, bo pierwszą świetnie mi się czytało i ma pięknie opisaną relację między bohaterami. "Mroczne umysły" to dystopia, która najbardziej wyróżnia się w tej tematyce. Linki do recenzji podałam w tytułach.

Czego nie polecam?

Trzy razy ty Federico Moccia — książka, z której przeczytaniem zwlekałam 4 lata. I może, gdybym wtedy ją przeczytała, uznałabym ją za OK. To słaba historia, którą ma dobre elementy i potencjał. Gdyby tylko autor nie postawił na toksyczne relacje, zdrady i ciągłe kłamstwa, byłoby o wiele lepiej, a powieść byłaby o trudnych emocjach i radzeniu sobie z nimi.

Filmy 

Oglądałam naprawdę mało filmów. Dosłownie kilka przez trzy miesiące, a z tego jeden polecam, drugiego nie i reszta była nijaka lub oglądałam je wcześniej. 

Co polecam? 

Gnijąca Panna Młoda reż. Tim Burton — nowość dla mnie. Fabularnie podobało mi się, ale miałam problem z animacją - po prostu te postaci były tak nienaturalne, że dziwnie mi się to oglądało. Polecam, będzie dobre na październik i spooky season. 

Straszny dom reż Gil Kenan — to już kiedyś oglądałam i wywarło na mnie ogromne wrażenie. Fajna animacja, jest dreszczyk emocji i odrobina strachu. Jest odpowiednio wyważona pod kątem fabuły i tego, ile ma wzbudzić strachu. Ponownie — propozycja dobra na spooky season. 

Czego nie polecam?

Rekiny wojny reż. Todd Phillips — nie polecam, bo po prostu nie lubię filmów akcji. Uznałam, że wspomnę, bo fajnie będzie wyjaśnić, dlaczego nie lubię. Lubię, gdy coś balansuje na granicy absurdu lub jest celowo absurdalne z rozmysłem (jak w komediach). Filmy akcji są dla mnie zbyt absurdalne lub bohaterowie podejmują naprawdę głupie decyzje, które koniec końców wiadomo, jak się skończą, a oni są zaskoczeni. Irytuje mnie i nie czuję żadnej przyjemności z oglądania takich filmów. 

Seriale

Z serialami akurat poszalałam. Wyszły nowe sezony kilku seriali, które już oglądałam, poznałam nowe oraz dokończyłam seriale, których wcześniej mi się nie udało. Dużo fajnych rzeczy było i znalazłam nowych ulubieńców. 

Co polecam?

The Umbrella Academy, twórcy: Steve Blackman, Jeremy Slater — genialny serial! Fajna fabuła, która łączy w sobie nadzwyczajne zdolności oraz fizykę i elementy nauki. Uwielbiam takie połączenia. Do tego wielu świetnych bohaterów. Klaus i Piątka to najlepsze postaci z tego serialu. Nie polubiłam Allison. Nie mogę się doczekać kolejnego sezonu!

Brooklyn 9-9, twórcy: Dan Goor, Michael Schur — to w ogóle moja nowa miłość. Oglądałam nałogowo i namiętnie, i wiem, że będę wracać. Serial komediowy z krótkimi odcinkami, więc z łatwością się wciągnęłam. Było kilka momentów, że poszczególne postaci mnie irytowały, ale żadna z nich nie była irytująca cały czas. 

Jeszcze nigdy (sezon 3), twórcy: Mindy Kaling, Lang Fisher — mam ogromną słabość tego serialu. Jest to lekki i zabawny serial o nastolatkach. Główna bohaterka popełnia błędy i wiele głupich decyzji, przez co w pierwszym sezonie jest irytująca. Z każdym sezonem widać jej zmianę i to, jak dojrzewa. Świetnie się to ogląda! W dodatku serial ma narrację z punktu widzenia dorosłego, dzięki czemu jest dość uniwersalny. 

Czego nie polecam?

Insatiable, twórca: Lauren Gussis — brak mi słów na ten serial. Jest dla mnie po prostu głupi. Nawet nie byłam w stanie go oglądać do składania prania. Myślałam, że ten serial będzie łamał stereotypy dotyczące kanonu piękności, poruszał temat zaburzeń odżywiania. Jednak nie... Główna bohaterka zakochuje się w dorosłym mężczyźnie, który chce ją wykorzystać, aby odzyskać swój status w społeczeństwie. Wytrzymałam trzy odcinki i dalej nie byłam w stanie oglądać. 

Kosmetyki

Co polecam? 

Authentic mgiełka-booster nawilżający Tołpa — fajnie nawilża i daje takie uczucie odświeżenia. Jest płynna, ale gdy napryskam, to zaczyna się pienić na mojej twarzy. Z tego powodu delikatnie ją wmasowuję w twarz, aby równomiernie rozprowadzić. Nie wiem, czy to kwestia składu czy pompki. 

Czego nie polecam?

Tripple Vitamine Booster Alterra — pisałam o tym produkcie w Denku. Nie byłam w stanie go zużyć, bo był za ciężki pod krem, a nakładany na krem, rolował go. Dodatkowo zapychał mnie. 

Jestem dumna z... 

Zaplanowania i ogarnięcia wyjazdu do Wrocławia. Po raz pierwszy sama w pełni organizowałam wyjazd, co było dla mnie stresujące. Były wpadki, ale wszystko naprawiłam i koniec końców wyszło! Sam wyjazd do Wrocławia wspominam bardzo dobrze. 

Powróciłam do robienia zdjęć! Przestałam ograniczać się tylko do flat lays z książkami lub innymi spontanicznymi zdjęciami książek. Zaczęłam więcej sama pozować, ale widzę, że wyszłam z wprawy. Powróciłam też do używania Gimpa i więcej eksperymentuje ze zdjęciami. Najbardziej jestem dumna z tego, że dałam sobie przestrzeń na brak idealności. Mam świadomość, że robienie zdjęć to proces, a ja przez te lata zaliczyłam regres. Tylko nie pójdę dalej, jeśli robienie zdjęć nie będzie mnie cieszyć. Mam świadomość niedociągnięć w moich zdjęciach, ale pozwalam im istnieć, żeby nie dążyć ślepo do ideału, a powoli się doskonalić.

Zapraszam na Instagrama, gdzie jestem bardziej aktywna i do polubienia nowych wpisów. 

View this post on Instagram

A post shared by Kasia | Bookstagram (@myslizglowywylatujace)

Read more »

Kwartalnik VI - mam wakacje!

niedziela, lipca 10, 2022

Kwartalnik VI - mam wakacje!

Cześć!

Liczyłam na to, że napiszę ten wpis wcześniej, ale niestety rzeczywistość zwana sesją mnie dobiła. Okres przedsesyjny był na tyle męczący dla mnie, że marzyłam tylko o tygodniu przerwy między końcem semestru a pierwszymi egzaminami. Na całe szczęście to już za mną, a ja wracam z tutaj z głową pełną pomysłów, planem, aby znaleźć czas na ich realizację i nadzieją, że będę w stanie się skoncentrować na tym, co piszę. 

Co u mnie? 

To jeden z najbardziej owocnych okresów w moim życiu. Wzięłam udział w kolejnym fajnym wydarzeniu z koła naukowego, ale także dużo wychodziłam ze znajomymi. Dużo w porównaniu z tym, co było przez ostatnie dwa lata. 

 Jednocześnie miałam czas na naukę, czas dla siebie i dla bliskich. Udawało mi się odpoczywać i regenerować na bieżąco. Na całe szczęście dopiero na koniec czerwca zaczęłam odczuwać większe zmęczenie i znużenie nauką. Najgorsze, że przede mną jest jeszcze jeden egzamin, a mi się nie chce  wziąć za naukę (stan na 01.07).

Z rzeczy, z których jestem bardzo zadowolona, to wzięłam się za wprowadzanie zmian na blogu. Ostatnio jestem wulkanem pomysłów, tylko gorzej jest z czasem na ich realizację. Cieszę się, że wstawiłam pierwsze wpisy powiązane ze studiami i kosmetykami. Myślę nad wprowadzeniem większej różnorodności, jeśli chodzi o wpisy książkowe i ogólnie popkulturowe, ale to zobaczę, jak wyjdzie. 

Książki 

W kwestii czytania książek zaszła u mnie zmiana. Zakupiłam w kwietniu czytnik e-booków (zakup rewelacyjny, będzie opinia!) i dzięki temu ilość książek, które przeczytałam, jest większa. Przez ostatnie trzy miesiące przeczytałam 25 książek i wiele z nich mnie zachwyciło na tyle, że miałam problem z wyborem trzech książek do tego wpisu. Przedstawię tutaj pięć powieści, które najbardziej mnie zachwyciły. Dwie książki były dla mnie 10/10 i trzy 9/10 (tak w skrócie). Dosłownie jedna książka zupełnie mi się nie spodobała, a jeszcze jedna była po prostu średnia. 

Co polecam?

 Łańcuch z żelaza Cassandra Clare – jeśli jesteście od dłuższego czasu, to wiecie, że 4 lata temu zupełnie przepadłam i czytam wszystko, co jest w uniwersum „Nocnych Łowców”. Ten  tom jest genialny. Wzbudził we mnie jeszcze więcej emocji niż pierwsza część Dowiedziałam się więcej o bohaterach. Wyjaśniono całą atmosferę, którą otaczała się Grace, a to postać, która najbardziej mnie nurtowała. Rozwój relacji między Jamesem a Cordelią zakończenie pozostawiło mnie w tak wielkim szoku, że nie zdążyło mi złamać serca. Rozwój fabuły i wątków poszczególnych bohaterów mnie zachwycił.

Królestwo Nikczemnych Kerri Maniscalco – jestem zachwycona! Książkę przeczytałam w kwietniu, a do tej pory wracam do niej myślami. Podobał mi się jej klimat. Na początku taki spokojny, leniwy, z czasem stawał się coraz mroczniejszy, a akcja nabierała tempa. Zagadka, która pojawiła się przed Emilią, jeszcze nie została rozwiązana. Pan Gniewu trafił na listę moich ulubionych męskich postaci i zachwycił mnie całym sobą.  RECENZJA

Czerwone słońce Paulina Hendel – tutaj przepadłam. Pochłonęłam całą książkę w jeden dzień i wciąż mi mało. Specjalnie nie kupowałam trzeciego tomu przed sesją, więc za niedługo to zmienię i pewnie pochłonę resztę serii na raz. Dalsze losy Magdy i Felixa wciągają od pierwszych stron, a w dodatku pojawia się postać starej ciotki Janiny, która jest zrzędliwą i roszczeniową starszą kobietą, a w książce rozbawia czytelnika do łez. Śmiałam się jak głupia. Oprócz podobało mi się, że Feliks i Magda muszą weryfikować od nowa swoją wiedzę o demonach. OPINIA 

Gniewa Katarzyna Berenika Miszczuk – drugi tom przygód Jagi jest moją ulubioną książką, która wyszła spod pióra tej autorki. Historia Gosławy nie wciągnęła mnie tak, jak to, co ma do opowiedzenia Jaga. Jaga jest zabawną i sarkastyczną narratorką, a taki typ narracji lubię najbardziej. Pcha się w niezbyt rozsądne układy z bogami, a później wynikają z tego problemy, które musi rozwiązać. W tym tomie dowiadujemy się, jakim cudem została żoną Mszczuja. Niesamowita historia, która wzbudza w czytelniku wiele uśmiechu. 

Skrzynia w lesie Maureen Johnson — kontynuacja losów Stevie Bell, młodej detektywki, która rozwiązała tajemnicę Akademii Ellinghama. Bardzo wakacyjna historia, lekka, a jednocześnie zmusza do myślenia. Wciągnęłam się i nie przestawałam czytać, dopóki nie poznałam rozwiązania zagadki. Styl rozwiązania zagadek przez Stevie jest mi bardzo bliski, bo ja także miewam przypływy genialnego olśnienia, gdy coś mnie nurtuje. RECENZJA

Czego nie polecam? 

A heart so fierce and broken Brigid Kemmerer — jest jedyna książka, którą Wam zdecydowanie odradzam. Tak słabej kontynuacji dawno nie czytałam.  Jest kontumacją "A curse so dark and lonely", które mnie zachwyciło. Drugim tom był przede wszystkim niespójny. Relacje między bohaterami zupełnie zniszczone, a logikę poczynań bohaterów ciężej znaleźć niż igłę w stogu siana. Cała fabuła polega na tym, że główny bohater ucieka, bo nie chce przyjąć tronu i zawiera sojusz-niesojusz z wrogim królestwem, gdzie zobowiązuje się, że przejmie ten tron. Nie mam słów na to, jak bardzo jest moim zdaniem słabe. Przynajmniej, teraz gdy Wam to napisałam, mogę spokojnie wyprzeć istnienie tej książki z pamięci.

Filmy 

Byłam w kinie dwa razy, co jest dla mnie miłą odmianą. Na jeden z filmów poszłam, aby po prostu być na filmie z tego uniwersum w kinie i ze świadomością, że oglądam już tylko dla efektów specjalnych (nie zawiodły!), a drugi po prostu mnie zwiastun zaciekawił i ulubiona aktorka. 

Co polecam? 

Zaginione miasto — Sandra Bullock, Daniel Radcliffe i Brad Pitt. Dobra, ważniejszy od Brada był Channing Tatum, ale przyznajcie, ta pierwsza trójka aktorów już zachęca. Lubię filmy z Sandrą Bullock. Tutaj mamy historię porwania autorki książek, którą chce uratować model z jej okładki. Świetne po prostu, nietuzinkowe i zabawne. 

Jestem na tak — ciekawy film, dość zabawny. Jim Carrey jak widać w formie, bardzo dobrze się oglądało. W paru miejscach mnie irytował, ale ogólnie wspominam dobrze. Na końcu była fajna puenta.

Rodzina Addamsów 2 - mam słabość do rodziny Addamsów. Tutaj druga część filmu animowanego. Fabuła wciągająca, trochę się uśmiałam. Jedynie nie pasuje mi, ze Jarosław Boberek dubbinguje Gomeza, bo przez ten głos wstawiam Króla Juliana w to miejsce.

Czego nie polecam?

Powrót do liceum — zapowiadało się dobrze — kobieta budzi się po kilkunastu latach w śpiączce, wraca do liceum, gdzie wszystko się zmienia. Oj, jak się myliłam. Miała wyjść satyra współczesnych czasów, a wyszło, co wyszło. Ogarniało mnie zażenowanie, gdy to oglądałam. Dodatkowo frustrowali mnie "przyjaciele" głównej bohaterki, którzy wymagali od nastolatki w ciele dorosłej zachowywania się na swój wiek. Kiedy ona miała dorosnąć, skoro była w śpiączce? 

Seriale 

Sporo seriali zaczęłam w tym czasie, ale niewiele skończyłam. Ponownie obejrzałam Daybreak i dalej utrzymuje, że to jeden z najlepszych seriali. Nie mam takich seriali, które by mnie wciągnęły tak, że nie mogłam się oderwać.

Co obejrzałam?

Outer Banks — jestem po pierwszym sezonie. Bardzo ciekawa historia grupy przyjaciół, która decyduje się na odnalezienie zaginionego złota. Okazuje się, że jest to dla nich śmiertelnie niebezpieczne. Im dłużej się to ogląda, tym cięższy się robi. I tak polecam!

Pretty Little Liars (do 6. sezonu) — cztery pierwsze sezony naprawdę mnie wciągnęły. Piąty już mi się nie podobał, a szósty nie potrafi mnie wciągać i w ten sposób od miesiąca czeka na dokończenie. Czy jednoznacznie polecam? Nie wiem. Zdaję sobie sprawę ze wszystkim absurdów w fabule i odejścia od książkowego pomysłu. Moim zdaniem ma to coś, ale czy go skończę? Kiedyś na pewno. Może w te wakacje. 

Kosmetyki

Poprzednio pisałam, że lubię testować rzeczy i trudno mi wybrać perełki. Tymczasem przez te trzy miesiące skupiałam się głównie na wykorzystaniu tego, co mam i naprawdę nie było wiele nowości.

Co polecam?

Barwa Ziołowa Szampon ziołowy pokrzywowy — mocno oczyszczający produkt, skóra mnie po nim nie swędzi, mogę używać kilka razy w tygodniu przy twardej wodzie. Prosty skład, co prawda bazuje na SLS, ale przy tej twardości wody wolę mocniejsze detergenty. Największa zaleta to cena, bo zapłaciłam 6 zł w sklepie osiedlowym.

Lirene nawilżający ochronny krem do twarzy SPF 50 — nie bieli, nie zostawia tłustej warstwy i jest niewyczuwalny na twarzy. Szybko się rozprowadza. Odkąd regularnie używam kremu z filtrem, stan mojej cery jest jeszcze lepszy niż wcześniej. 

Anwen Pina Lokada Mgiełka do reanimacji loków i fal — pierwszy tego typu produkt, jakiego używam. Sprawdza się, często nawet po jego użyciu mam ładniejsze loczki niż po mojej standardowej stylizacji. W moim przypadku problemem jest to, że włosy zbijają mi się w grubsze loki, a po Pina Lokadzie są one drobniejsze i często mocniej skręcone.

Jestem dumna z...

Dość standardowo. Ukończenia semestru i zdania wszystkich egzaminów w pierwszym terminie. 
Z takich dobrych dla mnie rzeczy, to jestem dumna z tego, jak zareagowałam na, to gdy ktoś mnie chamsko potraktował. Nie będę przytaczać słów, które usłyszałam. Gdy szok minął, byłam spokojna i miałam świadomość, że te słowa nie świadczą o mnie, a o tej osobie i jej stosunku do innych.

Read more »

Kwartalnik V - mam tę moc!

czwartek, kwietnia 14, 2022

Kwartalnik V - mam tę moc!

 

Cześć!

Jakoś nie mogłam się zebrać to napisania tego wpisu. Chciałam go wstawić tydzień wcześniej, ale przez cały weekend nie miałam prądu i jedynie udało mi się zacząć pisać o części książkowej tego wpisu. Potem w tygodniu uczelnia, przez co skupiłam się na ogarnianiu bieżących rzeczy, a wieczorami byłam zbyt zmęczona, żeby myśleć o blogu. Jeszcze z „miłych” rzeczy — zalałam laptopa kawą. Na szczęście działa, ale część klawisz ciężko chodzi, więc pisanie jest utrudnione, a dla mnie to podstawowa funkcja. Niestety, czeka go czyszczenie, tylko nie wiem, kiedy.

Co u mnie?

Trzy miesiące zleciały mi bardzo szybko. Styczeń i pół lutego to był istny zapierdol. W okresie przed sesją miałam bardzo dużo zaliczeń. Później nieco odpoczęłam, a później wszedł mi stres. Osobiście też było całkiem nieźle. Zima nie sprzyja mi nigdy w życiu towarzyskim, preferuje wtedy zakopać się pod kołdrą w pokoju z książką albo filmem i nie wychodzić aż się zrobi ciepło. Ładna zima  mnie ominęła, więc nawet nie miałam okazji pospacerować, gdy śnieg sypał.

Marzec był dla mnie lżejszy. Wbicie się w rytm na uczelni nie było dla mnie ciężkie. Po uczelni miałam sporo czasu. Jestem zadowolona z tego miesiąca, po prostu.

Książki

Przez pierwsze trzy miesiące tego roku przeczytałam 23 książki, co przy styczniowej ilości zaliczeń było dużym osiągnięciem. Potem było coraz mniej. Co więcej, w styczniu przeczytałam 12 książek, w lutym 9, a w marcu 2. Właściwie nie odczuwam tego, że czytałam jakoś mniej w marcu, bo działo się bardzo dużo. W sumie to czuję, że więcej pisałam o książkach, niż ich czytałam, a chyba to też wyczyn.

Książki, które czytałam to głównie książki na bardzo dobrym poziomie, które mnie wciągały. Każda z nich się czymś wyróżniała, przez co nie było mi łatwo wybrać tych trzech, które najbardziej mi się podobały. Wybór padł na książkę, którą najwyżej oceniłam, trylogię, która mnie najbardziej zaskoczyła, i debiut, który przewyższył moje oczekiwania. Co ciekawe, poza komiksem „W.I.T.C.H. Księdze 3”, nie było żadnej książki, której dałam 9/10.

Co mi się podobało?

1. Łańcuch ze złota Cassandra Clare – czyli wybór oczywisty. To najlepsza książka przeczytana w ostatnim czasie, niemal idealna, bo drobne zastrzeżenia mam, a przede wszystkim wiem, że kolejna część będzie lepsza. Pełna emocji, akcji ciekawszej niż opis na okładce wskazuje, skłania do myślenia i zachwyca sama sobą. Bohaterowie zachwycają, będąc sobą. Świat Nocnych Łowców po raz kolejny się rozszerza.

2. Trylogia Delirium Lauren Oliver – do skończenia tej serii zbierałam się ponad 4 lata, w międzyczasie nakład tych książek się skończył, a mi udało się ją oderwać z drugiej ręki. Myślę, że to było największe zaskoczenie tego kwartału. Każda część była inna niż jej poprzednika. Różnią się stylem pisania i klimatem. Pierwsza składnia do myślenia, zaciekawia światem. Druga rzuca w wir walki i rzeczywistości o wiele innej niż w pierwszym tomie. Trzeci z kolei łączy te dwie rzeczywistości. Trzeci tom najbardziej mi się podobał – świetnie łączy przeszłość i teraźniejszość, szkoda, że nie ma więcej o tym, co potem. O zmianach, jakie mogły zajść. Tu aż się prosiło o jakiś prolog.

3. Za kurtyną: Apogeum Laura Savayes – aż sama jestem zaskoczona, że ta książka się tutaj znajduje. Wyróżniło ją to, że przewyższyła mojego oczekiwania. Apogeum bez wątpienia jest bardzo dobrą książką, do której zaczęłam czuć miłość w trakcie czytania. Trójkąt miłosny sprawia, że jest kilka zabawnych scen. Naprawdę, z udziałem całej trójki niektóre sceny są komediowe, ale nie żenujące. Stosunek romansu do akcji jest poprawny, a co więcej jedno bardzo fajnie napędza drugie. Mam trochę zastrzeżeń do bohaterów, a szczególnie główniej bohaterki, ale czuję w niej potencjał.

Nie ma książek, których nie polecam ani mi się w pełni nie podobały. Najsłabiej wypadła Krew i popiół Jennifer L. Armentrout, które wzbudziło we mnie mieszane uczucia. Odmóżdżacz w świecie fantasty, który wciąga i pozwalała się zrelaksować, ale ma słabe elementy (język), słabe przedstawienie świata – więcej się domyślałam na temat tego, czym są dane rasy, niż wiedziałam. Niestety, ma też elementy, które nigdy nie powinny się znaleźć przedstawione w taki sposób.

Filmy 

Filmów nie było dużo, a tych, których nie widziałam wcześniej, było jeszcze mniej. Znowu więcej było seriali, co mnie zaskakuje, bo nieświadomie się na nie przerzuciłam. Ostatnio nie umiem szukać i wybierać sobie filmów.

Co polecam?

1. Kot w butach reż. Chris Miller— świetna animacja! Zabawna, fajna fabuła. Myślę, że dość uniwersalne. Może się spodobać zarówno młodszym, jak i starszym.

2. Projekt Adam reż. Shawn Levy — to również film dedykowany młodszym. Lekko się zawiodłam, bo oczekiwałam głębszego rozwinięcia jednego z wątków. I innego zakończenia, bo byłby to po prostu dobry happy end, na jaki bohaterowie zasługują. Ogólnie polecam, bo przyjemnie się oglądało.

Czego nie?

1. Jak pokochałam gangstera? reż. Maciej Kawulski — film zapamiętałam jako nudny, a im więcej czasu od niego mija, to uważam, że to, coś, co w ogóle nie powinno powstać. Po pierwsze — długi. To są 3 godziny istnej męczarni, podczas której ciężko się połapać w fabule. Dziwne przeskoki między scenami, nagłe zmiany wątków. Straszny bałagan. Bardzo źle się oglądało. Kolejnym problemem jest to, że w filmie są postaci, które rzeczywiście istniały, a znaczna część historii jest zmyślona. I po co? Nie można było stworzyć nowych bohaterów, skoro z prawdziwej historii wykorzystano tylko elementy?

2. Ślubne wojny reż. Gary Winick — film na początku podobał mi się, ale im dalej, tym gorzej. Przede wszystkim — toksyczna przyjaźń. Jedna drugiej robi na przekór, bo? Bo w sumie co? Mają mieć ślub jednego dnia, w jednym miejscu, mimo że miał być odstęp dwóch tygodni. I dalsza część wypowiedzi to spoilery. Jedna wymusza oświadczyny. Narzeczonemu drugiej, gdy ta zaczyna się mścić na przyjaciółce, przeszkadza jej zachowanie, to słyszy, że nie akceptuje tego, że się zmieniła i jest zakochany w tym, jaka była dawniej. WTF? Oczywiście nie dochodzi do ślubu tej drugiej i jest wielkie pojednanie przyjaciółek.

Seriale 

Seriali oglądałam sporo, bo skończyłam oglądać „Friends” i zaczęłam oglądać od nowa. Dla niewtajemniczonych: obejrzałam kiedy pół pierwszego sezonu, przeczytałam historie bohaterów, doszłam do wniosku, że nie podoba mi się wątek Rachel i Rossa i przestałam oglądać. Potem w maju zobaczyłam historię Monici i Chandlera, i zaczęłam oglądać od trzeciego sezonu. Skończyłam na 9, gdy wszedł wątek, który bardzo mi się nie podobał i był bez sensu. I teraz dokończyłam. To po prostu dobry serial, gdy nie ma się co oglądać albo żeby coś leciało w tle.

Ponownie zaczęłam oglądać „Daybreak”, który jest dla mnie ulubionych serialem — o nastolatkach, świat po apokalipsie i edukacyjne wstawki. Polecam!

Co polecam?

1. Ktoś z nas kłamie reż. John Scott, Benjamin Semanoff, Sophia Takka, Jennifer Morrison— to właściwie jedyny serial, którego wcześniej nie widziałam, obejrzałam w całości i mnie zachwycił. Daje vibe „Pretty Little Liars” i „Plotkary” jednocześnie. Akcja dzieje się w szkole średniej, są tajemnice, zagadka i intryga. Podejrzanych zmieniałam kilka razy, a ostateczny i tak byłam zaskoczona.

2. Cień i kość Lee Toland Krieger, Mairzee Almas, Dan Liu, Jeremy Webb  — w maju utknęłam w połowie tego serialu. Dokończony. Spodobał mi się na tyle, że zakupiłam całą trylogię. Finałowy odcinek naprawdę mnie zaskoczył. Ogólnie, podoba mi się świat Griszów, jego historia i te podziały. Wątek Wron był w to bardzo ciekawie wkomponowany w całość. Najbardziej polubiłam wątek Niny i Matthiasa. Charakter dziewczyny bardzo mi przypadł do gustu, rozbawiała mnie i ciekawie kontrastował z chłopakiem.

Kim jest Anna? reż. David Frankel, Tom Verica, Nzingha Stewart — serial, do którego mam mieszane uczucia. Z jednej strony bardzo ciekawa historia, przed serialem nie słyszałam o Annie Delvey. Sam fakt stworzenia tego serialu jest dla mnie moralnie wątpliwy. Anna za ekranizację swojej historia dostała zapłatę, co jest logiczne. Tylko to mnie właśnie gryzie, czy ta historia powinna powstać teraz. Czy kara, którą Anna odbyła, faktycznie dała jej do myślenia? Czy się zmieniła? Sama Anna była dla mnie przerażająca, przez to jak manipulowała ludźmi. Do tego stopnia kłamała, że aż sama w to wierzyła. Przerażające.

Kosmetyki 

Wprowadzenie tej sekcji jest dla mnie małym wyzwanie. Używam sporo rzeczy, lubię testować nowe rzeczy i przywiązuję się do naprawdę wyjątkowych perełek. Ciężko mi też wybrać, bo stosuję rzeczy z różnych kategorii i w jednej mam hity, a w innej wcale. Jeszcze trudniej, bo z kupiłam sobie 3 produkty z jednej firmy i każdy jest rewelacyjny, używam do wszystkiego. Dosłownie. Te trzy rzeczy, które tutaj podam, to nie był łatwy wybór.

1. Kuracja laminująca Seal the deal Hairy Tale Cosmetics — wyjątkowość tego produktu i fakt, że jest on limitowany, zadecydowały o tym, że pokażę Wam to teraz. Używałam do laminacji włosów, do stylizacji, do reanimacji skrętu, jako serum pod krem do twarzy i na skórę głowy. Szczególnie uwielbiam wykorzystywać go do stylizacji. Nakładam na odżywkę bez spłukiwania, a później na to pianka i żel do stylizacji. Podbija skręt włosów, lepiej się on utrzymuje, a włosy są zachwycające — miękkie i pełne blasku. Niestety, to produkt limitowany i wyprzedał się w ciągu tygodnia od premiery. Planuję przygotować szerszą recenzję kosmetyków z Hairy Tale Cosmetics.

2. Wcierka Anyż i Lukrecja Sattva — jest to jedna z trzech wcierek, których używałam w ciągu ostatnich miesięcy. Połączenie wcierek, których używałam, było przemyślane — nawilżająca, regulująca i pobudzająca wzrost włosa. Myślę, że to wcierka z Sattvy najbardziej przyczyniła się do mojego wysypu nowych włosów i tego, że moja grzywka rośnie szalona (reszta włosów też, ale to mniej widać). Nie była za mocna, nie obciążała włosów, gdy stosowałam na sucho.

3. Krem Nawilżona skóra Tołpa — krem kupiony z polecenia AniaMaluje i był ogromnym zaskoczeniem. Przede wszystkim skład — bardzo prosty, 12 składników. Działanie — niesamowite. Moja skóra na początku mocno piła ten krem. Teraz już jest trochę spokojniej, ale widzę, że jest nawilżona, elastyczna. Kosmos po prostu. Dalej mnie szokuje, że tak prosty skład daje tak rewelacyjne efekty.

Jestem dumna z...

Standardowo zacznę od studiów. Jestem dumna z zaliczenia wszystkiego w pierwszym terminie, co więcej pierwszy raz mam tak wysoką średnią od gimnazjum.

Ogarniania rzeczy - koło naukowe jest już całkiem na naszych ramionach. Jako zarząd działamy zespołowo, a rzeczy, którymi się zajmowałyśmy, wymagały od nas zorganizowania się. Brałyśmy udział w Drzwiach Otwartych UMCS, co było dla nas okazją do wyciągnięcia kilku lekcji na przyszłość, jak organizować takie rzeczy.

Mam nadzieję, że w najbliższym miesiącu (z moim ogarnięciem się to do końca maja) napiszę wpis w stylu, co u mnie. Jakiś taki luźniejszy, po prostu dla mnie. Zaczęła mi się rysować koncepcja na bloga i mam kreatywny czas, więc chcę to maksymalnie wykorzystać.

Read more »

Kwartalnik IV - niecierpliwie czekam na Nowy Rok

piątek, grudnia 31, 2021

Kwartalnik IV - niecierpliwie czekam na Nowy Rok

Let's go!

Ten wpis miał mieć początkowo inną formę, miał być luźniejszy, ale coś nie wyszło. W końcu siadam i piszę kwartalnik, bo i tak na początku zawrę co u mnie. Za kilka dni wrzucę jakiś ogólny przegląd roku, tam też zawrę to, co chciałabym zawrzeć w tym wpisie — jeszcze myślę nad formą, ale wpadł mi do głowy dobry pomysł. 

Co u mnie?

Studia, moi drodzy, studia! To moje główne zajęcie, znowu się w nie wciągnęłam, ale nie było tak, że nie miałam całkiem czasu dla siebie. Ten czas po prostu w dużej mierze poświęcałam bliskim, a nie Internetowi. Poza tym miałam chwilową niechęć do Instagrama, o robieniu zdjęć nie będę wspominać (to serio nie jest mój priorytet). Będę to zmieniać, ale więcej o tym przeczytacie w kolejnych postach. 
Bardziej osobiście... Hm... Nie działo się za wiele rzeczy, które mogłabym opowiedzieć bez przekraczania granic mojej prywatności. Poważnie, głównie spotkania przy jedzeniu, studia, oglądanie filmów, kilka spotkań koła. 
W tym momencie dodam, że jestem nieco niecierpliwa i bardzo się cieszę, że ten rok się skończył. Zaczynam się ekscytować tym, że za niedługo będę pisać ogólne podsumowanie. 

Książki 

Pewnie jeszcze nie skończyłam czytać wszystkiego, ale kolejna książka, którą zaczęłam to reread, więc nie będę go ponownie polecać. 
Październik był dobry pod względem czytania,  listopad nieco gorszy, ale jakoś tego nie odczułam, a w grudniu szaleję i nadrabiam! Jak na razie skończyłam 8 książek, planuję skończyć jeszcze jedną i może jakiś audiobook. Jakoś audiobooki wchodzą mi lepiej zimą. Co prawda, teraz słucham jakichś audiobooków, którym Wam nie polecę, bo śmieję się z nich na samą myśl.

Co polecam? 

1. Siedmiu mężów Evelyn Hugo Taylor Jenkins Red — jedna z lepszych książek tego roku! Szczególnie podoba mi się kreacja bohaterów, bo jest niejednoznaczna. Ich moralność jest inna niż moja, a to jest niesamowicie ciekawe. 10/10

2. Raz wiedźmie śmierć Adam Faber — na stałe wkradła się do moich ulubionych książek. Jest wiele wątków, dlatego akcja rozwija się dość wolno, ale cała fabuła jest niesamowita! Fajna, klimatyczna i magiczne książka — więcej nie potrzebuję. I ma słownik!  9/10

3. komiksy Czarodziejki W.I.T.C.H.wielu autorów — sentymentalna podróż do dzieciństwa. No dobra, jaram się tymi komiksami, jak nie wiem co! Bardzo się cieszę, że mogę poznać oryginał jednej z moich ulubionych kreskówek. 10/10

Czego nie polecam?

1. Słodka pokusa Cora Reilly - to akurat jest dość głupiutkie, ale przyjemnie mi się słuchało. Ogólnie nic odkrywczego, brakowało mi spójności, gdy infantylna, trzymana pod kloszem nastolatka wykazywała się mądrością życiową godną dorosłej kobiety. 4/10

2. Miłość po sąsiedzku Belle Aurora - co za chłam. Tak złej książki nie czytałam od prawie roku. Brak spójności, brak historii bohaterów, brak ciągu przyczynowo-skutkowego, brak akcji i ogólnie wrażenie, jakby to był zlepek randomowych scen, przerywanych scenami seksu, których styl napisania woła o pomstę do nieba. Chyba jedynym plusem tej książki było pojawienie się słowa "preejakulat". Do tego autorka wrzuciła na koniec tak szkodliwe, że gdybym nie słuchała audiobooka, to pewnie książka by przeleciała przez pokój. 1/10

Filmy 

Hmm... Z filmów pamiętam tylko "Na fali" i "Tupot małych stup". Miałam chwilową fazę na bajki o pingwinach. Chyba więcej oglądałam seriali, a filmy wybierałam dość lekkie i nie umiem wiele o nich powiedzieć. 
Jednym z ciekawszych był "Zabójczy rejs". Był dość zabawny i zaskakujący. Miał ciekawą fabułę — niedoszły detektyw i jego żona trafiają na rejs, na którym ma nastąpić odczytanie testamentu pewnego milionera. Milioner ginie, syn milionera ginie i trzeba znaleźć zabójcę. 
Spodobały mi się również "Oszustki" - to również lekka komedia, tym razem o kobietach, które wyłudzają pieniądze od mężczyzn. Dobrze się bawiłam, oglądając to. Szczególnie że grają super aktorzy!

Seriale

Znowu było więcej seriali niż filmów. Zaczęłam oglądać kreskówki, jakoś są dla mnie ciekawsze niż większość dostępnych seriali. 
Seriale, które obejrzałam, wzbudziły we mnie mieszane uczucia.

1. Dom z papieru 5: cz. 2 - tutaj podobało mi się, ale... odczuwam pewne rozgoryczenie. Sam sezon jest spokojniejszy niż poprzedni i skłonił mnie do myślenia. Po co to wszystko? Przecież to iluzja. Dlaczego doprowadzono do tego, że iluzja rządzi ludzkim życiem?

2. Wiedźmin 2 - trudno mi coś o tym serialu powiedzieć. W momencie pisania jestem po obejrzeniu 6 odcinków, ale nie mam chęci, aby to oglądać. Różnice między książką a serialem nie przeszkadzają mi, ale nie umiem wciągnąć się w fabułę. Wiele wątków zostało otwartych i jakoś nie wiem, do czego to dąży, a przez to nie mam ochoty oglądać tego sezonu. Jak już oglądam, to dobrze mi się ogląda, odcinki same w sobie są ciekawe. 

Jestem dumna z...

Najważniejsza część tego wpisu! 
Dostałam stypendium rektora! Trochę ta kwestia mnie stresowała, ale w końcu jest spokój i pewność, że je dostałam. Trochę długo trzeba było czekać na rozstrzygnięcie, a jak ono przyszło, to przyszła ulga i radość. To dla mnie taki namacalny dowód, że jednak moje starania coś dają. 
Oprócz tego poprowadziłam warsztaty z robienia mydełek dla dzieci z mojej miejscowości. To było bardzo fajne doświadczenie.

Szczęśliwego Nowego Roku <3

Read more »

Kwartalnik III - SAME DOBRE RZECZY

niedziela, października 24, 2021

Kwartalnik III - SAME DOBRE RZECZY

 Hejo!

Trochę zmieniam nazwę, bo "Kwartalnik" brzmi nieco lepiej niż "Podsumowanie kwartału". Zmienię też w poprzednich postach, bo przecież nikt mi nie zabroni. Poza tym jestem spóźniona dobre trzy tygodnie, bo studia. Innych wpisów też nie było, bo studia, praktyki i przeczytacie dalej, co jeszcze wymyśliłam.

Co u mnie?

Okej, ostatnie 3 miesiące składały się z sesji, dwóch miesięcy najdziwniejszych wakacji i praktyk w szkole. Zdecydowanie to był dla mnie intensywny czas. Lipcowi wolę się nie przyglądać, to zdecydowanie nie był mój ulubiony miesiąc. 
Później był sierpień, który spędziłam w rozjazdach. Znajomi, Kraków i Zator. Sporo jeżdżenia, było fajnie. Wspominam z uśmiechem. 
I przyszedł wrzesień. Widmo studiów, widmo praktyk, a ja co? A ja w pierwsze dwa tygodnie wymyśliłam sobie malowanie! Najpierw malowanie mebli, potem malowanie pokoju. I tak mi się zeszło z tym dobrze dwa tygodnie, bo meble dwie warstwy, a farba się skończyła. Tu na sobotę trzeba czekać, żeby jednego dnia to załatwić. I potem tydzień sprzątania po malowaniu... A ten nałożył się z praktykami! Uwierzcie, w tym roku sprzątanie to moja największa zmora i jest poza moją listów priorytetów. Cóż... Blog wypada jakoś na końcu tej listy, tylko brak porządku wokół i ogólnie widmo obowiązków jakoś sprawia, że w mojej głowie jest ciągły bałagan i wciąż brakuje mi czasu. Dobrze, że  spać mogę.
Praktyki przeżyłam, dokumentację ogarnęłam i pozostało mi odrobaczyć! O profilaktycznym odrobaczeniu przypominam, szczególnie osobom, które mają wychodzące zwierzęta (albo koty, które z okna są w stanie ptaka złapać).

Książki

Czytelniczo wypadło znacznie lepiej niż wcześniejsze trzy miesiące! Poza wrześniem. Wrzesień wypadł śmiesznie. Trochę czytałam, dwie książki nawet zaczęłam! A nie, jedną miałam dokończyć, drugą zaczęłam i... Jedną przeczytałam, a drugą przesłuchałam. Więc w październik wchodzę z dwoma książkami do dokończenia.
Lipcu przeczytałam pięć książek, w sierpniu dziewięć i we wrześniu dwie. Czyli łączny wynik 16. Najważniejsze, że na żadnej książce się nie zawiodłam, a nawet dałam kilka dziesiątek! 

Co polecam?

1. W głowie się poprzewracało Hania Es — książka, którą polecam każdemu. Pigułka wiedzy psychologicznej. Wiedza przekazana w bardzo przystępny sposób, maksimum treści, która jest merytoryczna i łatwo ją zrozumieć. Wszystko poparte badaniami, dzięki czemu książka ma bardzo obszerną bibliografię i można bardziej zgłębić tematy, które nas zainteresują. 10/10

2.  Niewidzialne życie Addie LaRue V.E. Schwab — cudowna książka, bardzo spokojna. To nie książka, której akcja brnie nie wiadomo jak szybko, nie ma szokujących zwrotów akcji, ale jest piękna. Po prostu świetnie się czyta, piękne opisy i bardzo ciekawy opis życia dziewczyny, której nikt nie pamięta. Coś piękne, niesamowicie impresywne. 10/10 

3. Cud, miód, malina Aneta Jadowska — książka, której recenzji nie udało mi się napisać. Cóż... Książka cudowna. Wreszcie! Zbiór opowiadań o polskiej rodzinie czarownic. Świetnie działająca magia, zabawne sytuacje, ciekawe bohaterki. Cud, miód i orzeszki! Czy jakoś tak! 10/10

Filmy

Mało filmów utknęło mi w pamięci. Dużo było takich, które oglądałam już kilka razy i lubię do nich wracać. Były takie, które zaczynałam i nie kończyłam — podejrzewam, ze to właśnie one przeważają. Nie miałam aż takiej ochoty na oglądanie filmów, a przynajmniej mało sama z siebie odpaliłam. To też się pewnie łączy z tym, że oglądałam dużo seriali. U mnie się to przeplata.  Raz więcej filmów, raz więcej seriali. 

Co polecam?

1. Sok z żuka — wzięłam się wreszcie za twórczość Tima Burtona. Coś niesamowitego. To jeden z tych filmów, które się dobrze zestarzały. Przyjemny klimat, nietypowa aranżacja i ciekawa fabuła — małżeństwo duchów stara się wypłoszyć osoby, które zamieszkały w ich domu. 

2. Ulica strachu — Mam na myśli wszystkie trzy części. "Przyjemny horror", bardzo w moim guście, Są czarownice, jest fabuła, jest historia, która sięga wiele lat wstecz i jest przemyślana. Kwestia tego, jak był krwawy — dla mnie w granicach tolerancji.  Nie był to film, od którego dużo oczekiwałam, ale wciągnął mnie i dobrze mi się go oglądało. 

3. Mroczne cienie — Tim Burton again! Ciekawa historia, bardzo fajny pomysł na historię o wampirze, któremu po latach udało się uwolnić z grobu. Wraca do swoich potomków i poznaje życie we współczesnych czasach. Świetnie się bawiłam podczas oglądania.  Znowu super efekty specjalne.

Seriale

Jak wspomniałam, seriali było sporo. Po prostu wychodziły premiery kolejnych sezonów seriali, które lubię i tak wyszło. Znaczy się, te nowe sezony trzech seriali to dla mnie  sporo. Co więcej, mam powiedzieć? 

Co polecam?

1. Dom z papieru 5: cz. 1 - jest z osób, które lubią absurd. Po trzecim i czwartym sezonie spodziewałam się, że będzie mocno. Nie wiedziałam, co wymyślą. I wiecie co? Podobało mi się. Było dużo emocji, zżyłam się z bohaterami, więc przeżywałam to bardzo mocno. Co prawda, było absurdalnie, ale akurat mi to nie przeszkadza. 

2. Sex education 3 - świetny sezon! Wydaje mi się najlepszy ze wszystkich, wzbudził we mnie dużo emocji. Szczególnie lubię wątek mamy Otisa (poza jego zakończeniem). Podoba mi się to, co się dzieje w życiu Meave. Zawiodłam się na postaci Erica — chociaż wątek jego życia miłosnego był prowadzony sztampowo, to jednak spodobał mi się. Tutaj zaszła spora zmiana, która nie pasowała mi do tej postaci i mnie zirytowała. Całość oceniam bardzo dobrze, super się bawiłam. Jeśli jeszcze nie oglądaliście tego serialu, to ostrzegam — drugi sezon był okej, ale nie zapadł mi szczególnie w pamięć.

3. Jeszcze nigdy 2 - serial z bohaterką, która większość osób strasznie irytuje. Ja go jakoś polubiłam, przyjemnie mi się go ogląda. Największą jego zaletą są aktorzy, którzy często nie wpisują  się w kanon piękna i przez nich przyjemnie mi się to oglądało. Nie mam jakoś ulubionych wątków, to taki luźny serial

Jestem dumna z...

Myślę i myślę, i myślę... Z jednej strony nie przychodzą mi do głowy żadne bardziej wybitne osiągnięcia, a z drugiej uświadamiam sobie, że przecież było tego sporo. Zdana sesja letnia! Zaliczone praktyki! Dobrze poprowadzona godzina wychowawcza!
A jednak chyba najbardziej mnie cieszy przeprowadzenia pokazów na Lubelskim Festiwalu Nauki. Był to mój pierwszy udział w czymś takim i po prostu się tym jaram! Przygotowałyśmy pokaz z preparatyki kosmetyków. Były to proste przepisy, które spokojnie można zrobić samemu w domu - balsam do ust, krem do rąk i mydełko. Niestety, nie mam zdjęć, ale wiem, że to nie ostatnie takie pokazy.

Read more »

Podsumowanie kwartału II

niedziela, lipca 04, 2021

Podsumowanie kwartału II

 

Hejo!

Myśląc, z czym tutaj wrócić po sesji, uświadomiłam sobie, że jest pora na kolejne podsumowanie kwartału. No cóż... Planowałam dać wpis w moje urodziny, coś na zasadzie "21 myśli na 21 urodziny", ale nie wyszło. Skupiłam się na studiach, odpoczywałam, gdy mogłam i tyle? Zobaczymy. Zapraszam na podsumowanie!

Co u mnie? 

Przerwa świąteczna pozwoliła mi ogarnąć się, niestety później przyszło zdalne i jakoś ciężej było mi na duchu, ale jednocześnie bardziej skupiłam na studiach i wiele rzeczy tam musiałam ogarnąć. Mniej więcej od przerwy świątecznej miałam średnio po 2 zaliczenia w tygodniu, czasem 4, a wybawieniem było 1... Jak widać. Było ciężko, Sesja jeszcze mi się nie skończyła, w tym tygodniu zostały mi dwie rzeczy i święty spokój. Już przez to wszystko ulewa mi się. 
Trzy miesiące po prostu upłynęły pod znakiem ciągłego zmęczenia, kombinowania i irytacji. Mało czytania, mało odpoczynku. Krótka przerwa na urodziny, potem dwa spokoju w długi weekend w czerwcu. I co? Same shit again. Czy narzekam? Trochę. Jedynie co mnie pociesza, że w tym całym zapierdolu udało mi się ogarniać, mieć naprawdę dobre oceny. Przez cały semestr poprawiać musiałam tylko jedno kolokwium i to na sam koniec. Pisząc to, nie chcę gloryfikować kultury zapierdolu, ale już wolę mieć przy tym dobre wyniki niż dodatkowo się wkurzać, że mi nie idzie. Chociaż część tych rzeczy była zbędna, ale omówienie tego zostawię na inny moment. 

Książki 

Przeczytałam 12 książki. W kwiecień wkroczyłam z przytupem i przeczytałam 8 książek, a w maju i czerwcu po 2. Po prostu nie miałam siły na czytanie. 

Co polecam?

Większość książek była dobra albo bardzo dobra. Miałam też kilka rereadów, ale nie biorę ich pod uwagę (jak zawsze). Mimo to wybór jest ciężki... O trylogii "Okrutny Książę" pisałam poprzednio, w kwietniu doczytałam ostatnią część i mocno polecam, utrzymała poziom.
1. Oczy uroczne Marta Kisiel - CO ZA KLIMAT! Czysta magia, odrobina niepokoju. Autorka pięknie bawi się słowami, tworzy niesamowite historie. Przepadłam po prostu. 
2. Płacz Marta Kisiel - tutaj powrót do znanych bohaterów, którzy są cudowni. "Nomen omen" to wciąż mój faworyt, ale "Płacz" również jest genialny. Poznajemy bohaterów z innej strony, ponownie inny klimat, jeszcze bardziej przejmujący klimat. Niesamowite jest, co ta autorka potrafi i jak buduje klimat.
3. Zaginiona Księga Bieli Cassandra Clare, Wesley Chu - bardzo podoba mi się ta historia, lekkość napisania, ciekawy pomysł i Magnus oraz Alec, których poznajemy od innej strony. Przyznam się, że ta dwójka w centrum uwagi bardzo przypadłą mi do gustu. Do tego przeżyłam bardzo miłe zaskoczenie, bo autorka wciąż potrafi zaskoczyć i stworzyć oryginalnych bohaterów w tym uniwersum!

Czego nie polecam? 
Prosty wybór. 

1. Igrzyska Śmierci: W pierścieniu ognia Suzanne Collins - nie lubię tej serii i teraz mówię to z pełnym przekonaniem. Katniss mnie irytuje, drażni mnie to, że druga część to odgrzewany kotlet i powtórka z pierwszej części. Wątek 13 Dystryktu pojawił się, zaciekawił mnie, ale został olany przez autorkę. Do końca nie doczytam. 
2. Złączeni obowiązkiem Cora Reilly - zachwalałam całą serię, a tu klops... Najsłabszy punkt tej części, irytująca bohaterka, nie wiem do tej pory, o co jej chodzi. Wolę Arię i jej siostrę.
3. Konkurenci się pani pozbyli Jacek Galiński - co za koszmar... Nie wiem, jakim cudem udało mi się to wytrzymać. Nie bawiło mnie, męczyło, obrzydzało. Po prostu nie.  Do widzenia. 

Filmy 

Coś oglądałam, ale nie było tego dużo i nie było nic ciekawego. Patrzę na tytuły i widzę, że to były głównie dziwne rzeczy. Naprawdę dziwne rzeczy - kosmici, potwory i tak dalej. Nie mam nic do polecania ani nic, żeby odradzić. 

Seriale

Tego trochę było... Obejrzałam od 3 do 8 sezonu "Friends" i tyle. Znudziło mi się, wątek otwierający dziewiąty sezon mnie drażni. Nie lubię Rossa i Rachel. Uwielbiam Monikę i Chandlera, poczucie humoru Phoebe jest cudne. Zastanawiam się, czy nie przeskoczyć od razu do ostatniego sezonu, czy sobie po prostu nie zrobić przerwy. 
Oprócz tego polecam "Sexify" - fajny serial! Wreszcie poczułam, że powstało coś, co było skierowane do mnie, do mojej grupy wiekowej. Krok w dobrą stronę w polskich serialach. Wypełnia pewną lukę, która jest, bo naprawdę nie czuję, żebym filmy i seriale tworzone w Polsce były skierowane do mnie. 

Jestem dumna z... 

Po prostu z tego, że wytrzymałam. Ostatkiem sił, ale wytrzymałam. Zdanie semestru to już tylko formalność i tyle. Chyba to jest głównym osiągnięciem tego czasu.

Co dalej?

Blogowo? Powrót do recenzji. Pierwsza chyba w tym tygodniu! Mam nadzieję, że napiszę ich trochę więcej. Jak nie tutaj, to na Instagramie. 
Trochę pobawię się na TikTok, trochę więcej poczytam. I w sumie nie wiem. Nie mam pojęcia, co na dłuższą metę z tego wyjdzie i co ze sobą zrobię. Najpierw chcę odpocząć, to jest priorytetem, ale co więcej? Nie wiem. Chciałabym coś, ale nie wiem co i nie wiem jak. I w sumie tyle! Do napisania! 

Read more »

Podsumowanie: I kwartał 2021

sobota, kwietnia 03, 2021

Podsumowanie: I kwartał 2021

 

Hejo!

Format ulubieńców mi się znudził, męczył mnie już, a że lubią podsumowania, to zaczynam podsumowania. Raz na trzy miesiące wystarczy. Jeszcze będę to doskonalić, postaram się o tym nie zapominać i myśleć więcej, co tutaj mogę wrzucić. Jak macie pomysły to chętnie przyjmę!

Co u mnie? 

Zastanawiam się, czy robiłam coś "ciekawego w życiu", ale chyba pochłonęły mnie studia. Do tego pandemia, zima, mieszkanie na wsi... No sporo niesprzyjających wychodzeniu rzeczy, ale źle nie było.  Jako początek roku zdecydowanie i tak na plus, bo był to bardzo satysfakcjonujący mnie czas. Mocny motywacyjny kop otrzymałam po sesji. Jednak początek drugiego semestru studiów jest jakiś rozmemłany i nieogarnięty. Serio, niby ponad miesiąc minął, a ja nie ogarniam za wiele, a pomyśleć, że trzy tygodnie i zaliczę część przedmiotów! Heloł! Ja się jeszcze nie wczułam w ten semestr, a już mają mi przedmioty odejść. Liczę na to, że w tej przerwie trochę nadrobię notatki, a nie rozreguluję się jeszcze bardziej. 

1. Książki

Ile?
Przeczytałam 23 książki. 9 książek to książki tradycyjne, reszta to audiobooki. Nie wiem, czy bardziej mnie boli to, że tak mało czasu miałam, żeby zatracić się w książce, czy cieszy fakt, że znalazłam super alternatywę i mimo braku czasu poznałam wiele świetnych historii. Co więcej! Łączyłam audiobooki z nauką.

Co polecam?
Miałam szczęście albo znam swój gust na tyle, że coraz trafniej wybieram książki. Średnia ocen, które dałam to prawie 8/10, pomimo jednej jedynki. Trudno mi wybrać, co chcę wyróżnić, bo było tyle genialnych książek, ale nie zostawię Was z pustymi rękami. 

"Nomen Omen" Marta Kisiel - świetna historia, poszukiwania demonicznego pradziadka mi się śniły, co znaczy, że książka wywarła na mnie ogromne wrażenie.  Doceniam Martę Kisiel za styl pisania. To jedyny audiobook, gdzie czuję to tak wyraźnie. Autorka tak się bawi słowami, że to piękne.

Trylogia "Okrutny Książę" Holly Black - no dobra, 2/3 trylogii przeczytałam. Piękny, magiczny świat. Uznałam, że ta seria smakuje jak jedzenie elfów - słodka, gorzka, pełna wielu emocji, przyciąga, pochłania, nie można jej się oprzeć. 

"Złączeni pokusą" Cora Reilly - książka, która wkradła mi się do serca. To historia, którą pokochałam w podobny sposób jak "Trzy metry nad niebem". Jest przesłodzona, trochę wyidealizowana, poznałam wady, ale jednocześnie to pierwszy audiobook, przy którym się popłakałam. Wzbudziło to we mnie wiele emocji, historię pokochałam  i po prostu czułam się znowu, jak ta 12-letnia Kasia, która po pierwszym obejrzeniu "Trzy metry nad niebem" płakała przez trzy dni.  

Czego nie?
Był jeden shit. Dosłownie shit. Trafiłam na tak złą książkę, ze świadomością, że to będzie albo genialne, albo słabe. Nic pomiędzy nie mogło. Wiecie, to książka tak zła, że nawet jej tytułu nie podam, bo jest mało znana. Trafiła na zaszczytne miejsce obok "Syzyfowych prac" i "Stary człowiek i morze", czyli książek których nie przebrnęłam lub ciężko przebrnęłam. To trzecia książka, która dostała 1/10. Męczyła mnie stylem pisania, przemocą, światem, który był tylko czarno-biały, z przewagą zła. Brakiem logiki, jakiejkolwiek spójności. Nawet nie chciałam się doszukiwać tam filozoficznych rozważań, bo ta przemoc mnie odrzucała. 

2. Filmy 

Ile? 
Obejrzałam 12 filmów, a nawet udało mi się pójść do kina pierwszy raz od roku.

Co polecam?
"Palm Springs" bardzo ciekawa komedia! Fajne żarty, ciekawi bohaterowie i do troszkę nauki. Genialne. Do tego szłam na ten film znając tylko tytuł i gatunek, w ogóle nie wiedziałam, o czym to jest! Super doświadczenie.
Obejrzałam też "Jak wytresować smoka 2 i 3". Wyłam jak bóbr na obu. Cudowne, polecam.

Czego nie?
Trafił się jednak średniak. No, nawet nie średniak. Po prostu film, który mnie nudził z oklepanym tematem i schematem - "Mayday". Równie dobrze można by było dać tytuł "Och, Karol 3" i nazwać głównego bohatera Karol. Naprawdę, nie wiem, czy to kwestia Adamczyka czy co. Nudziło mnie to, brakowało mi wyjaśnienia, jakim cudem nikt się nie dopatrzył, że typ ma dwie żony, jak to się stało. I po prostu wolę tę starą wersję "Och, Karol".

3. Seriale

Obejrzałam w całości jeden serial (i już wiem, dlaczego obejrzałam tak mało filmów). "Daybreak" - po prostu genialne. Doceniam niepoważne twory, w których przejawiają się poważne tematy. Tutaj mamy specyficzny, postapokaliptyczny świat bez dorosłych, tylko nastolatkowie. Ich sposoby na przetrwanie. To jest serial, o którym myślałam cały dzień. Nie mogłam się mu oprzeć i męką było czekanie na weekend aż obejrzę go z chłopakiem (gdyby obejrzał odcinek beze to bym mu wybaczyła, bo bym mogła sama wcześniej obejrzeć!). Zyskałam serialowego crusha, uśmiałam się i po prostu jestem zachwycona. Poza zakończeniem. Zakończenie jest irytujące, bo TAK NIE POWINNO BYĆ, PRZECIEŻ JOSH WSZYSTK OGARNĄŁ.

4. Zmiany

Wycieniowałam włosy! Drobna zmiana, a układają się znacznie lepiej!

I szczerze mówiąc, to tyle ze zmian, co jest dla mnie nieco przytłaczające, bo lubię zmiany i zaczynam się nudzić wszystkim, a potem wchodzi moja potrzeba zmian i w obecnej rzeczywistości czuję frustrację, że nie mogę nic zmienić. Chyba dlatego też zrobiłam duże porządku w szafie - kilka rzeczy wystawiłam na vinted (niżej dam link), a kilka poszło do worka.

Ah... I taka zmiana, że nie ma ulubieńców, a jest to, co widzicie. 

4. Jestem dumna z... 

Zdania sesji w pierwszym terminie - pewnie pisałam to tutaj i na Instagramie. 
Zauważenia, co mnie blokuje w pisaniu na bloga - przesyt laptopem i narzucane przez siebie samą terminy, których nie mogę potem zrealizować, bo wszystko układa się inaczej albo chcę po prostu odpocząć od laptopa. 
Dobrego rozpoczęcia nowego semestru, pomimo totalnego zdezorientowania i dużego nieogarnięcia, to jednak dobrze mi idzie, a nad ogarnięciem moich czterech liter również pracuję!
I jestem też dumna z tego, że dojrzałam do decyzji, aby sprzedać część ubrań, w których już nie czuję się tak dobrze lub ich wcale nie założę, bo i tak pewnie kupię coś nowego. Jestem okropnym chomikiem, jak z czymś wiążę dobre wspomnienia, to mogę to trzymać latami! 

Gdzie mnie znajdziecie: 

VINTED: kasiulek1770

TWITTER: mysliwylatujace

INSTAGRAM: myslizglowywylatujace

Read more »