"Wybacz, ale będę Ci mówiła skarbie"

Hej!

Wspominałam, że na Mikołajki dostałam książkę "Wybacz, ale będę Ci mówiła skarbie" Federico Moccia. Trochę czasu minęło zanim ją przeczytałam i nim zdecydowałam się napisać.
Do przeczytania tej książki zachęciły mnie inne książki tego autora, "Trzy metry nad niebem" i "Tylko ciebie chcę". Z jego książek będę chciała przeczytać jeszcze "Wybacz, ale chcę się z tobą ożenić" i "Amore 14". Tą drugą to jak najszybciej, póki wiekowo blisko mi do 14.
Mogę powiedzieć, że jest to jeden z moich ulubionych autorów.

Autor: Federico Moccia
Tytuł: Wybacz, ale będę ci mówiła skarbie
Wydawnictwo: MUZA
Liczba stron: 589
Okładka: Miękka




Treść:

Fale, czyli Niki, Diletta, Olly i Erica są klasie maturalnej. Nie przeszkadza im to i starają się czerpać z życia to, co najlepsze. Każda z nich marzy o miłości, ale każda o innej. Przełomem w życiu Niki jest zderzenie z Alexem, prawie trzydziestosiedmioletnim mężczyzną, którego niedawno porzuciła narzeczona On poważny, dojrzały ma na głowie ważny projekt, od którego zależy czy zostanie w Rzymie. Ona młoda, wesoła, pomysłowa pokazuje mu to, co w życiu najlepsze, jednocześnie pomagając w szukaniu pomysłu. Z czasem więź między nimi zacieśnia się coraz bardziej, obydwoje się w sobie zakochują. Wspólne wycieczki, spotkania ze znajomymi, bardzo częste, przypadkowe spotkania z dwoma policjantami. Jest też Fabio Fobia, który od zerwania nie daje Niki spokoju, lecz nikt nie traktuje go poważnie. Po pewnym czasie powraca Elena, narzeczona Alexa...
Jest także wątek Mauro i Paoli, pary. Chłopak ma problemy rodzinne, dlatego stara się jak najrzadziej przebywać w domu. Dziewczyna zachęca go, by spróbował sił w modelingu.  Mauro odkrywa coś, co zmienia jego życie...
Pojawia się także tajemnicza Ona. Dziewczyna znajduje przy śmietniku laptopa, bierze go ze sobą mając nadzieje, że uda jej się odnaleźć jego właściciela. Dziewczyna szukając informacji o właścicielu natyka się na powieści. Zanim decyduje się oddać laptopa, czyta wszystkie pliki. Kim Ona jest?


Moja ocena:
Książka jest bardzo fajna. Trochę ciężko się ją czyta, ale to już taki urok stylu pisania autora. Bardzo polubiłam Niki. Postacią, która mnie najbardziej drażniła był Fabio. Burak, prostak, po prostu go nie lubię. Na początku można się pogubić w wątkach, ale po pewnym czasie wszystko układa się w logiczną całość. Każdy  wątków coś łączy. Polecam Wam tą książkę!

Czytaliście kiedyś tą książkę? 

Co o niej sądzicie? 

A może chcielibyście przeczytać?