Nieodgadniony odgadnięty! "Ręka na ścianie" Maureen Johnson

Nie wiem, jak to się dzieje, ale ostatnio piszę w poniedziałki. Regularność jest, a to chyba najważniejsze dla mnie. Powoli stabilizuje mi się sytuacja na studiach, sesję będę mieć w od 13 lipca, a jeszcze przed nią (i w trakcie) zapisałam się na dwa kursy - jeden to język angielski, drugi to kreatywne myślenie, więc się jaram. Lipiec zapowiada mi się bardzo intensywnie i jestem z tego bardzo zadowolona. O blogu nie zapomnę. Staram sobie rozplanować posty i pisać częściej. W następnym poście podsumuję książkowo pierwszą połowę tego roku. Do tej pory przeczytałam 45 książek, wiele z nich było genialnych, więc jeśli dalej będzie taka tendencja, to nie wiem jak wybiorę książki do wpisu z całego roku! Jeszcze nie wiem, co wybiorę. Na razie zapraszam na recenzję finału jednej z moich ulubionych trylogii! 

Hejo!

Premiera "Ręki na ścianie"  Maureen Johnson będzie 1 lipca. Za możliwość przedpremierowego przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Poradnia K.   

Tytuł: Ręka na ścianie

Autorka: Maureen Johnson

Seria: Truly Devious

Wydawnictwo: Poradnia K

Data wydania: 1 lipca 2020

Liczba stron: 392

Moja ocena: 10/10

Stevie udało się rozwiązać zagadkę z przeszłości. Wie, kim jest tajemniczy Nieodgadniony. Nie rozwiązuje to wszystkiego, są jeszcze zagadki z teraźniejszości, a one są dużo bardziej mroczne niż ta dawna tajemnica… Śmierci w krótkim odstępie czasu, do tego kolejny wypadek w szkole powoduję, że Akademia Ellinghama ma zostać zamknięta. Czy Stevie się podda będą tak blisko rozwiązania tej zagadki?

Znalazłam kolejną trylogię, której budowa jest idealna. Wszystkie wątki się mieszczą, zostały zakończone, rozwinięte, miały swoje „pięć minut”. Do tego jeszcze masa emocji, zmuszanie do myślenia, fajni bohaterowie i humor, czyli książka idealna! Żadnych wad nie znalazłam. 

Ta część odbiega klimatem od poprzednich z tej serii. Tamte były tajemnicze, ciekawe i przede wszystkim zaskakujące, W tej części dalej czuć tajemniczość, ale bardziej mroczną i niebezpieczną. Myślę, że to naprawdę mogliby czuć uczniowie szkoły w takiej sytuacji. Nie wpływa to na czytanie książki, bo czyta się ją naprawdę lekko i przyjemnie. W moim przypadku godzina i mijało około stu stron książki.

W ciągu pierwszych stu stron zostają przypomniane najważniejsze informacje z poprzednich części, więc nie musicie się przejmować, że czegoś zapomnieliście i się nie odnajdziecie, jeśli nie odświeżaliście sobie poprzednich części.

Tak samo jak wcześniej – dwie linie czasowe. Skusiłabym się nawet o stwierdzenie, że są trzy linie czasowe. Dwie w przeszłości, jedna w teraźniejszości.

W teraźniejszości Stevie odnalazła Nieodgadnionego i zastanawia się, czy wyjawić prawdę dyrekcji szkoły. Powstrzymują niebezpieczeństwa, które dzieją się w jej czasach. Bardzo dobrze można odczuć ten klimat – niebezpieczeństwo i tajemniczość. Mnie ciężko było odgadnąć, kto się za tym krył, więc byłam bardzo zaskoczona. Stevie bardzo dokładnie analizowała swoje poszlaki, co jest bardzo dużym plusem.

W przeszłości poznajemy lepiej Nieodgadnionego oraz dwójkę przyjaciół Ellinghama. Myślę, że napisanie czegoś więcej będzie spoilerem, bo już pierwsze strony zmieniają wydźwięk poprzednich tomów, a także obraz rodziny Ellinghama.

Z początku zdarzenia z teraźniejszości i przeszłości nie mają ze sobą nic wspólnego, jedynie miejsce, w którym rozgrywają. Miesza to w głowie, daje dużo do myślenia, a ja lubię książki, które rozruszają mój mózg. Fabułą bardzo intryguje, ciekawi, a w połączeniu z lekkim i przyjemnym stylem pisania nie można się oderwać. Przeczytałam tę książkę w kilka godzin. Nie poszłam spać dopóki nie skończyłam. 

Z bohaterami jest mi się ciężko rozstać. Bardzo ich polubiłam, mimo że momentami są dziwni. Każdy z nich jest charakterystyczny, ma zalety i wady. Większość z nich jest bardzo sympatyczna, ale to jest bardzo subiektywna ocena. Myślę, że wielu z nich może być irytujących. 

Bystrość Stevie ciągle zadziwia. Jest zapał i dociekliwość jest godna podziwu. Do tego dochodzi niesamowita zdolność do łączenia faktów, jak inaczej określić bohaterkę, która tak dokładnie sprawdza i rozwiązuję zagadki, których nikomu nie udało się zgadnąć przez 80 lat? Inaczej się nie da! Bardzo podoba mi się to, że Stevie zaczęła walczyć ze swoimi problemami - stanami lękowymi. Ze względu na swój stan psychiczny jest bardzo wycofana, ale im dalej tym więcej bohaterów się pojawia.

I znowu napiszę, że David jest dziwny. Ma nietuzinkowe pomysły, jest bardzo specyficzny. Głównie zależy mu na uniemożliwieniu dojścia do władzy swojemu ojca. Przez większość książki mnie irytował, głównie mącił w głowie Stevie, utrudniał jej śledztwo i prawie wpakował ją w kłopoty.

Nate jest równie wyobcowany jak Stevie, ale bardzo ją wspiera. Lubię tego chłopaka. Janelle nie pojawia się tak często, dopiero więcej jest jej jakoś od połowy. 

Ciężko jest mi oddać wszystkie uczucia, jakie mi towarzyszyły podczas czytania tej książki, aby nie spoilerować poprzednich części. Jestem skłonna określić te trzy tomy jako jedność. Tak jak w przypadku "Trylogii czasu" czy "Ksiąg Snów" Kerstin Gier. Każda z tych trylogii jest jedną, spójną historią. Całość polecam Wam z czystym sercem, szczególnie młodzieży. Zostawiam tutaj linki w tytułach do recenzji poprzednich części: 

"Nieodgadniony"

"Znikający stopień"