Spontanicznie

Hej!

Na blogu pojawiły się zmiany, bo potrzebowałam jakichś zmian w życiu. Padło tym razem na bloga. Nie zastanawiałam się jakoś dłużej i usunęłam tło, zrobiłam nowy nagłówek i mam wrażenie, że jest lepiej i bardziej przejrzyście. A Wy jak myślicie? Nie jest za pusto?

Kolejną, dużo ważniejszą zmianą jest zmiana adresu bloga. Stwierdziłam po prostu,  że tamten adres jakoś gorzej brzmi, a ten będzie lepiej pasował. Nie przewidziałam tylko dodatkowej roboty w postaci poprawiania linków w zakładkach.  Nie żeby to był jakiś problem. Większym było to, że walnęłam literówkę i tak istniała w tym adresie przez pół dnia. :D Bycie niezdarą jest ciężkie. Nie była to zmiana planowana, więc nie zdążyłam Was o tym uprzedzić. Pewnie utnie mi zasięgi, więc proszę o komentarze, czy wyświetlił Wam się ten post w pulpicie bloggera. Więc powtarzam koniec z swiatwedlugkasi.blogspot.com, od początku są to myslizglowywylatujace.blogspot.com.

I jakby się teraz tak zastanowić, to chyba częściej podejmuję spontaniczne decyzje. Na pewno w sprawach mniej ważnych zmiany nie są czymś, co planuję. Zwykle takie decyzje podejmuję spontanicznie, ale rzadko kiedy ich żałuję. Wizyta u fryzjera? Dopiero na fotelu decyduję, czy chcę tylko podciąć końcówki, czy zrobić grzywkę, czy może ściąć jakoś krócej. Z pofarbowaniem ich było podobnie. Wpadł mi ten pomysł do głowy i jakieś dwa dni później już miałam farbę w dłoniach, a za kolejne dwa znalazłam czas, żeby ją nałożyć. W takich sytuacjach po prostu wolę nie myśleć zbyt wiele o wadach i zaletach, bo nabieram więcej wątpliwości. Chyba każdy tak ma. Poza tym pierwsza myśl czy pierwszy wybór często jest tym najlepszym. Jestem z tych osób, które bardzo często działają według skojarzeń lub intuicji i na moje szczęście, jest to trafne.

Do tego jestem takim typem człowieka, który jaki rzuci jakimś pomysł, czasem głupim, to stara się to zrealizować. Co by się nie działo, to ja i tak spróbuję. Wpada mi do głowy jakaś myśl i tam zostaje, narastając z każdym dniem coraz bardziej aż w końcu to robię. Tak było nawet z dopisaniem polskiego rozszerzonego na maturze, bo przecież może się przydać.

Właściwie wyszedł mi taki post o niczym. Kilka luźnych myśli, których musiałam się pozbyć, bo przed tymi maturami tylko mi zagracały umysł. 

 Raczej nie denerwuję się egzaminami dojrzałości, ale mam przed nimi większe poczucie obowiązku niż przez resztę liceum. Aktualnie, jeśli w ciągu dnia nie zrobię czegokolwiek powtórzeniowego do matury do nie umiem się na niczym skupić. Najbardziej mi w tej chwili zależy, żeby myśleć logicznie na matmie i kojarzyć wszystko na chemii. O resztę nie martwię się aż, ważne żebym nie dostała zaćmienia umysłu.  

Powodzenia wszystkim innym maturzystom!