Niebo, noc i gwiazdy

Cześć!
Nigdy nie pomyślałam, ile szczęścia może mi dać skakanie na trampolinie po godzinie 22, a potem leżenie na niej i wpatrywanie się w gwiazdy. W tej chwili pisze do Was najszczęśliwszy człowiek na tym świecie (nie kłóćmy się oto, okej?), przynajmniej w moim uczuciu. 
W te wakacje takie czyste szczęście poczułam chyba po raz pierwszy. Oczywiście, wakacje, jak już pisałam zaczęłam pozytywnie, ale to teraz, to co innego. W sumie to miałam prawo, ale nieważne czemu.

Kocham nocne niebo. Ogólnie kocham niebo. Dziś widziałam chyba najpiękniejsze. Dopóki księżyc nie wyszedł i lepiej było gwiazdy widać. W miejscu, w którym mieszkam, najbardziej lubię to, że mam kilkanaście kroków i już nie ma latarni i mogę stać i patrzyć się na gwiazdy. Koło mojego nie żadnej latarni, to też swego rodzaju plus. Nie mogę się doczekać nocy spadających gwiazd. W tym roku postaram się wyjść na dwór. Może znowu położę się na trampolinie. Jeśli tylko nie przegapię. :') Z wytrzymaniem nie będzie u mnie problemu, gorzej z zapamiętaniem, że mam to zrobić. Tak, tak... Takich rzeczy się nie zapomina, ale jednak ja jestem do tego zdolna. 
W tamtym roku zapomniałam kompletnie o tym, a dwa lata leżałam na parapecie mając głowę za oknem. Kiedy byłam mała, miałam może 4 latka, na pewno miałam oglądać spadające gwiazdy, tylko nie wiem, czy na pewno je oglądałam. Pamiętam, tylko że tata albo dziadek miał mnie obudzić, żebym je oglądała.

Jak na chwilę wyszłam ze znajomymi pokazywałam im Wielki Wóz, Kasjopeję i Gwiazdę Polarną. Wskazywałam palcem. Oczywiście wiedzieli, o które mi gwiazdy mi chodzi. Taak, musieli się połapać. Nie ma innej opcji! :D Jest tak mało gwiazd, że wiedzieli, o które mi chodzi. Bez wąpienia! 

Ogólnie nie lubię dodawać codziennie albo dwa dni postów. Dziś robię wyjątek, bo od dłuższego czasu chciałam coś takiego napisać, tylko nie wiedziałam o czym. 
Obrazki znalezione w internecie.
Teraz się z Wami żegnam. Jest kilka minut po północy, więc dobranoc!